Забойства на Каляды

Рейтинг LiveLib

4,5

4 оценки

• 5
  75%
• 4
  25%
• 3
  0%
• 2
  0%
• 1
  0%

Ваша оценка

Отметить эмоции

Прочитали 4Хотят прочитать 11

Рецензии

• 

  Аноним14 ноября 2014 г.

  / на русском не будет, ибо незачем, сорри /

  Паспелі яшчэ на хвалі адраджэння выдаць зборнік Міраслава Адамчыка. І справа не ў тым, што пазней не выдалі б, а ў тым, што сама кніга такая - адраджэнцкая - з думкамі пра краіну, мову, мінулае, будучае... Зрэшты, Адамчыкі заўсёды былі такімі.
  Дык аб чым жа кніжка? Гэта зборнік, галоўнае месца ў якім займаюць дэтэктыўныя аповесць "Забойства на Каляды" і апавяданне "Дзіцячы пакой" пра расследаванні пана Бруна Чыка. Мацнейшы беларускі дух, прычым такі, з якім я раней не часта сустракаўся - дух беларускай інтэлігенцыі, заможнасці, гораду і шляхецтва. Карацей, гэта тая альтэрнатыўная Беларусь, у якой хочацца жыць. Нечым нагадвае кнігу Кубліцкай і Ліфанава "На тихом перекрестке" , калі хто чытаў. Як дэтэктывы творы Міраслава сярэднія, але атмасфера! Ну дзе яшчэ забойства здарыцца на глебе разыходжання поглядаў на аднаўленне нацыянальнай самасвядомасці (праўда, там яшчэ і рэлігія ўблытана). Пра апавяданне "Дзіцячы пакой" нічога асабліва сказаць не магу - так, страшненькая забаўка. А вось беларускага Пуаро не атрымалася, нейкі ён шэры, Бруна Чык. Шкада.

  Наступныя чатыры апавяданні аб беларускім савецкім войску. Хутчэй замалёўкі, чым апавяданні, якімі яны павінны быць у маім разуменні (акрамя "Дух, шнурок, дзед, кандзед..."). Адно з лепшых і праўдзівейшых апісанняў салдацкага жыцця, і як войска з нармальных хлопцаў робіць "сапраўдных мужчынаў".

  Наступныя апавяданні - проста нарысы, хутчэй за ўсё аўтабіяграфічныя, але вось тут мне трапілася тое, што кранула - апавяданне "Гузікі" пра размову дзвюх старых кабет на лавачцы. Такая адзінота, неразуменне и адчуванне прайшоўшага жыцця, ад якога толькі і засталася, што жменька гузікаў. Хоць вешайся.

  Неблагая беларуская кніжка на добрай мове, моцны серадняк, але перачытваць ані не цягне.

  P.S. Назва загалоўнай аповесці - яўны рэверанс у бок пані Агаты Крысці з яе "Murder at Christmas" з Эркюлем Пуаро

  Читать далее

  13

  452
• 

  Аноним25 мая 2019 г.

  Кніга мне спадабалася. Цікавая і атмасферная. Апавяданні я не люблю, але некаторыя з прапанаваных у кнізе мне прыйшліся да душы. 4 з 9: "Дух, шнурок, кандзед, дзед...", "Каб я здох", "Самагубства" і "Дзіцячы пакой". Першыя тры закранаюць цікавыя асабіста для мяне пытанні, і з аўтарам я згаджаюся наконт іх.

  "Дзіцячы пакой" - дэтэктыўная гісторыя, нагадвае «Дзесяць негрыцянят» Агаты Крысці (як і аповесць "Забойства на каляды"): тут у нас закрытае памяшканне і абмежаваная колькасць людзей, якія могуць мець адносіны да забойства. Але матывы - зусім іншыя. І забойцу ў мяне не адрымалася разгадаць без дапамогі аўтара. Было цікава.

  Нечаканы фінал быў і ў дэтэктыўнай аповесці:
  

  
  Руку забойцы скіраваў рэлігійны псіхоз.
  

  З задавальненнем працягну знаёмства с Міраславам Адамчыкам!

  Читать далее

  6

  490

Цитаты

• 

  Аноним25 мая 2019 г.

  - Цяжка паверыць у тое, што вам давядзецца пачуць, але іншага выйсця няма. Я пачну здалёк. Яшчэ старажытны філосаф, аўтар вавілонскіх паданняў і егіпецкіх манускрыптаў, адкрыў, што першае забойства на з-за любові да Бога, - па старой прафесарскай звычцы Бруна Чык любіў услых разважаць і падоўгу гаварыць: - Лёгка давесці, што любоў з'яўляецца асноўным матывам усіх чалавечых грахоў. Любоўю да Радзімы кіруюцца палітычныя злачынствы, на любові да бацькоўскай зямлі ўзрастае і фашызм. Любоў да чалавека - культавую тыранію. Любоў да жыцця стварае прыгнёт. Не грошы і не матэрыяльныя інтарэсы зачароўваюць габсэкаў, а любоў да золата, дзе вырашальным з'яўляецца пачуццё, а другасным - аб'ект пачуцця. Асноўным стымулам чалавечых паводзін трэба лічыць не жаданне жэрці і памнажацца, а любоў да свайго Я. Ты, Раман, любіў сваіх дзяцей болей за сваё жыццё, а твае дзеці любілі цябе. Вось дзе хаваецца матыў трагедыі. Я прыйшоў да высновы, што злачынствы выкрываюцца не пошукамі шляхоў нянавісці, а праз пошукі любові. Забойца - заўсёды ўлюблёёны чалавек. У ахвяры і ката звычайна супадаюць пачуццёвыя аб'екты. Гэта не аксіёма, але даволі распаўсюджаная формула злачынства.

  "Дзіцячы пакой"

  Читать далее

  0

  206
• 

  Аноним25 мая 2019 г.

  - Міфалогія як светапогляд - сістэма сіметрычная, - працягваў размову Казімір. - Чалавечае цела і душа, паводле народных ідэй, знаходзяцца ва ўзаемазалежнай сувязі, а паводле хрысціянскай - адно з'яўляецца сродкам другога. Скажам, Зямля - адзіны ўладар нараджэння і смерці, і гэта Зямля стварае нашых Багоў, а не Бог - Зямлю. У народнай міфалогіі існуе гармонія паміж чалавекам і Космасам, і няма лепшых і горшых, няма выключных і звычайных - усе роўныя перад Перуном, як перад Космасам. І не існуе Хрыста паміж Богам і чалавекам. У кожнага свой шлях да Бога, і кожны можа стварыць свайго Бога, і толькі Зямля і Неба злучаюць усіх нас.

  Читать далее

  0

  180

Подборки с этой книгой

• 

  Классный журнал 8Б. Говоруны-кактусопожиратели

  • kseniyki
  • 1 646 книг
• • 
  • 
  • 

  Беларуская сучасная літаратура

  • idbhere
  • 30 книг