A Killer's Mind

В духе неплохого триллера.

Если хотите немного погадать на тему «кто убийца», читайте. Незаметно перелистывающая страницы, читается легко, но после большого количества классической литературы, можете спотыкаться о слишком простой язык.

Топорно, клишировано, но очень интересно. Правда, угадать убийцу не составляет труда.

Оказывается. Это первая книга про психолога-криминалиста Зои, где-то есть уже третья, но ещё на языке оригинале.

Перечитываю это предложение и уже кажется, что я опылилась незатейливым слогом книги 

Днём, когда я дочитывала пиковый момент поиска преступника, когда все максимально напряжено, ты ждёшь развязки и вот оно!!! Крик женщины из соседней квартиры, пронзительный, леденящий душу 

В такой ситуации, дорогие женщины, кричите что-нибудь ещё. Пожар, например, полицию зовите. Откуда я знаю, что у вас там ремонт и накал страстей нешуточный?! Я же не могу предположить, что вы в таком шоке от цвета обоев, а не от того, что вас режут. Тут даже триллера не надо, для того, чтобы кровь в жилах заледенела 

Пока смерть не разлучит нас..
На мосту в Чикаго стоит женщина, держится руками за перила, смотрит на воду и грустит.
На пляже тоже одинокая женщина сидит и плачет, закрыв руками лицо.
Обе женщины очень грустные, очень холодные и очень мёртвые.
Серийный убийца в Чикаго - зовите профайлера!
Интересная профессия - профайлер.​
Суть работы профайлера - ​ психологические методы оценки и прогнозирования поведения человека на основе анализа наиболее информативных частных признаков, характеристик.
Зои Бентли с 14 лет знает, как вычислить серийного убийцу. Она та, кто лично столкнулась с маньяком и осталась жива.
И теперь, ФБР привлекает её к расследованию.​
В Чикаго орудеет маньяк, который бальзамирует своих жертв, придает им естественную позу, оставляет у воды и не возвращается на место преступления.​
Ну что за глупый маньяк)) Исключение из правил. И что за фантазии у него..
Зои пытается это выяснить. Но за ней тянется след из прошлого, который мешает вести расследование.
​

Ամերիկյան թրիլերները վաղուց ունեն իրենց «թեմփլեյթը»՝ ինչպես սկսել, ինչից, քանի հերոսով ու ինչ հանգուցալուծումով։ Ավելին, գրողները, սովորաբար, ստեղծում են ոչ թե վեպ, այլ հերոսներ, կերպարներ, որոնք, եթե հաջողի, կարող են դառնալ սերիական, հետո արդեն էկրանավորվել կամ սերիալաֆիկացվեն։

Պատահական չէ, որ Մայք Օմերը, առաջին վեպի հաջողությունից հետո նույն հերոսներով գրել է արդեն 2-րդ ու 3-րդ վեպը։ Ավելին, գլխավոր հերոսների անցյալն ու անձնական դրամաները չեն ավարտում մեկում և սահուն ծորում են հաջորդող գրքերում։

«Մարդասպանի մտքում» գիրքը որոշակի իմաստով տուրք է տալիս ժամանակակից սկանդինավյան դետեկտիվների նոր թրենդին, որտեղ գլխավոր չարագործը հնարավորինս արյունարբու է, իսկ հերոսը՝ հնարավորինս խառը։ Շվեդ Լարս Կեպլերի մոտ գրեթե բոլոր մարդասպանները հանիբալ են, մոլագար, իսկ ֆին Յու Նեսբյոյի մոտ գլխավոր հերոսն այնքան խճճված հոգեվիճակ ունի, որ երբեմն նույնիսկ զարմանում ես ինչպես է բացահայտում խճճված քրեական գործերը։

Մայք Օմենը միավորել է սկանդինավիան մեկ վեպում։ FBI-ի կոնսուլտանտ հոգեբանը փորձում է հետաքննել մի գործ, որտեղ մարդասպանը սպանում է կանանց, հետո նրանց հետ սեքս անում, իսկ վերջում բալզամավորում, որ երկար պահի։ Իր հերթին հոգեբանը, դեռահաս ժամանակ ենթարկվել է մոլագարի հարձակմանը ու գալիս է մի պահ, որ հերոսը չի կողմնորոշվում. Նա արդեն խելագարվել է, թե այնուամենայնիվ գործ ունի նույն մարդու հետ։

400 էջանոց վեպի առաջին 200-ը դանդաղ է զարգանում, իսկ հետո արդեն շնչակտուր արագությամբ։ Մայքն արդեն գրել է այս շարքի 2-րդ և 3-րդ գրքերը։ Հիմա ոչ, բայց գուցե տարվա ընթացքում նորից կանդրադառնանք հոգեբան-կոնսուլտանտին և նրա անցյալի հրեշներին ու ներկայի մոլագարներին։