Раскіданае гняздо

Гэты твор вызначаецца самай галоўнай, самай запаветнай і палымянай ідэяй усяго жыцьця песьняра — ідэяй нацыянальнага вызваленьня і адраджэньня, якую ён нястомна й настойліва рэалізаваў і ў паэзіі, і ў драматургіі, і ў публіцыстыцы.
Раскіданае гняздо сям'і Зяблікаў — сымбаль трагічнага лёсу Беларусі ў пачатку XX стагодзьдзя, перад першай рускай рэвалюцыяй. Уся Беларусь была раскіданым гняздом, бо яе народ, ствараючы ўсе зямныя багацьці, задыхаўся ад безьзямельля і ня быў гаспадаром на сваёй зямлі.
Цэнтральнай філязофскай праблемай драмы «Раскіданае гняздо» зьяўляецца праблема шчасьця. Усё ў творы: кампазыцыя, сюжэт, вобразы, насычанасьць рамантычнымі сродкамі ў глыбока рэалістычным творы — падпарадкавана цэнтральнай філязофскай праблеме.

Бачыў спачатку пастаноўку Ф.Янкоўскага ў Рускім драматычным тэатры імя Максіма Горкага, а толькі пасля прачытаў уважліва твор .
Спачатку абмалюем сітуацыю. У 1-м акце мы даведваемся пра сям'ю Зяблікаў, у якіх забіраюць гаспадарку з-за таго, што бацька Лявон судзіцца з новымі парадкамі паніча, які вярнуўся дахаты. Старэйшы сын Сымон гатовы бараніць сваё з сякерай у руках, але яму не даюць. Маці Марыля ляжыць хворая. Старэйшая Зося распавядае малым братам і сёстрам сон, у якім іх выводзіць з балота па вясёлцы Св.Пётра, а таксама аддае кветкі старому жабраку, каб той памаліўся за прыгожага паніча. мне падаецца, гэта ўсё сімвалічным. Данілка майструе скрыпку, што таксама з'яўляецца сімвалам мастацтва, як і ў "Сымоне-музыку" Якуба Коласа і інш. творах. Увогуле сімвалізм уласцівы Янку Купалу, што адлюстраваўся ў назве твора: у канцы 1-га акта здымаюць дах з хаты, якая яшчэ больш становіцца падобнай да гнязда, і бацька Зяблікаў павесіўся.
У кожным акце свая пазіцыя, свае памкненні і мэты ва ўсіх герояў. У 2-м акце паніч прыходзіць да Зяблікаў на руіны. Сымон з ім спрачаецца, Данілка просіць на струныі смычок, Зоська ўкленчыла перад багатым, а Марыля просіць, каб не зводзіў дачкі.
У 3-м акце Сымон і Марыля нясуць крыж на могілку бацькі, а Зоська застаецца з дзецьмі ў "раскіданым гняздзе". Да яе прыходзіць Незнаёмы, які запрашае на невядомы сход, дзе вызначацца лёсы мільёнаў.
У 4-м акце надыходзіць восень і становіцца халадней, але сымон і не мусіць кідаць родную зямлю і сямейных не пушчае. Прыходзіць Незнаёмы, і Сымон разрываецца між тым, каб ісці на сход і застацца на руінах. І тут прыводзяць звязаную Зосю, якая хацела павесіцца ля палаца.
У 5-м акце Сымон сыходзіць шукаць сход. Зоська вар'яцее з-за кахання да Паніча (абдымае дрэва замест яго). Вяртаецца стары жабрак, і за ім сыходзяць марыля і дзеці з торбамі пад музыку Данілкавай скрыпачкі. пазней вяртаецца сымон з галавешкамі ад палаючага палаца і забірае з сабой Зосю, і ідуць таксама шукаць лепшага жыцця.
Атрымаўся больш пераказ, а не рэцэнзія, але тым, хто возьмецца прачытаць ці схадзіць на спектакль будзе не сумна, бо шмат цікавых пытанняў яшчэ засталося - гэта і вобраз Незнаёмага, і што за сход, на які ён кліча і інш. Прыемнага чытва!

Любимый Янка Купала. Одно из лучших его поизведений.

Как найти выход из сложной ситуации? Какой выход правильный?

Хочу посмотреть на эту книгу с такой точки зрения и раскрыть только одну проблему из того множества, что раскрывается в этой книге. Мы все знаем, что нет безвыходных ситуаций. И в "Раскiданым гняздзе" есть все те основные выходы, которыми и мы пользуемся в нашей жизни. Сейчас я попробую перечислить эти выходы, опираясь на текст пьесы, так что здесь будут спойлеры.

• Самоубийство. К сожалению, это довольно распространенный и всем известный выход из сложной ситуации. В этом произведении из жизни уходит глава семейства, оставляя деток, заболевшую жену без дома, на улице. Конечно, он многое сделал: протестовал, жаловался, просил. Но не смог добиться. И не пережил. Герой поверил в свою слабость, в то, что больше ничего не сможет сделать и ушёл навсегда.
• Спятаться в себе.Выход Зоськи, его дочери, не так сильно отличается, если не брать во внимание то, что она пошла потом за братом. Она скрылась в своём мире, утопилась в своих мечтах, в любви. Зоська забыла реальность, убежала от неё.
• Попросить о помощи. Марыля, как любая мать, не могла оставить своих маленьких детей умирать, не могла пойти бороться. И она пошла просить о помощи. Я спросила мою маму, и знаете, она выбрала бы этот же выход. Когда я спросила, почему наши мнения расходятся, она ответила так:"Когда есть дети, то совершенно подругому смотришь на мир. Начинаешь бояться уже не за себя."

• Делать своё дело. Несмотря ни на что. Такой наиболее подходящий мне выход (хотя четвёртый мне тоже в чем-то по душе) нашёл 14-летний Данилка, который делал свою скрипочку. Он хотел решить проблему с помощью вечного - искусства. Этот мальчик вызвал у меня самую большую симпатию. А ещё он единственный, кто переживал за всех, но был мужественным.