Рецензия на книгу
Лето Гармана
Стиан Холе
xbohx21 октября 2018 г.Як часта мы недаацэньваем дзяцей, іх разумовыя здольнасці, эмацыянальны інтэлект. Не давяраем ім, напрыклад, выбар кніжак, якія чытаць, мульцікаў, якія глядзець і г.д. Заходзячы ў кнігарню, адмятаем добрыя кнігі з фармулёўкай “ой, ну гэта яму надта складана, не зразумее”. Зразумее. Дайце яму магчымасць паспрабаваць зразумець.
Пасля выхаду гэтай кнігі ў многіх узнікла думка: “Шо за дзіч?” На Фэйсбук выдавецтва дарослыя дзядзі і цёці пісалі свае маралізатарскія каменты “а як жа так можна, што гэта за вокладка, а там што, усе такія ілюстрацыі ўнутры?” Уяўляеце, усе! Такія, і нават лепш. Разрыў шаблона ў людзей, якія прывыклі да змрочных і страшненькіх савецкіх ілюстрацый. І гэтыя людзі нават не пацікавіліся зместам кнігі. А ён добры і светлы, і выклікае цэлую кучу эмоцый.
Памятаеце сябе ў шасцігадовым узросце? Калі перад вачыма адкрываецца цэлы новы свет — школа. Нешта дзіўнае, незвычайнае. Такі перыяд у жыцці чакае і Гармана, і хлопчык шчыра прызнаецца, што баіцца школы. Але пакуль лета, яшчэ ёсць час адчуць сябе вольным і бесклапотным дзіцёнкам. І тут у жыццё ўрываюцца любімыя цётачкі, якія прыязджаюць кожнае лета і прывозяць з сабой вязаныя шапачкі. Цікаўны Гарман задае ім пытанні, бо ўяўляе, што яны жывуць на зямлі ўжо столькі гадоў, што ведаюць усё.
Гэта казачная гісторыя пра жыццё і смерць, пра маладосць і старасць, пра малочныя зубы і зубныя пратэзы. Выдатны падарунак дзецям, якія рыхтуюцца да школы.
Той, хто нічога не памятае, нічога не баіцца, думае Гарман.16372