หนึ่งร้อยห้าสิบปีผ่านไป
การรอคอยของอีโม่สิ้นสุดลง
ทว่า 'จี้จิ่ว' มิใช่ เสิ่นชิงเซวียน
ไหนเลยจะรู้จักมารอสรพิษที่ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า
"ใครน่ะ?"
"มาแก้แค้นรึ?"
"เงินทอง?"
"แล้วมีเรื่องใดกัน?"
"เจ้าคงมิได้บุกเข้ามาผิดเรือนกระมัง?"
มนุษย์เมื่อตายแล้วและกลับมาเกิดใหม่
ล้วนไม่อาจจดจำสิ่งใดได้ ทว่ามารอสรพิษเช่นเขา
กลับจดจำปรารถนาของคนผู้นั้นได้มิลืมเลือน