У аповесці, адзначанай Літаратурнай прэміяй імя Якуба Коласа (1965), расказваецца пра дзяцінства Костуся Міцкевіча, будучага вялікага песняра беларускага народа, раскрываецца яго жыццевы і творчы шлях. Аўтар, які быў асабістым сакратаром у песняра, апісвае сустрэчы Якуба Коласа і Янкі Купалы, узнаўляе гісторыю стварэння паэм "Сымон-музыка", "На шляхах волі", а таксама "Казак жыцця", іншых твораў.