Ваша оценкаЦитаты
Torvald526 ноября 2019 г.Читать далееДарэшты скарчанелыя, літаратары датупалі да гасцініцы. Сцёпка ўжо не адчуваў ні рук, ні ног і з цяжкасцю адчыніў дзверы. Сталяронак зачапіўся за парог, упаў на калені і, не даючы рады падняцца, вокраччу папоўз па цёмным калідоры. Насустрач выйшла прыбіральшчыца з пустым вядром і швабрай.
- Ай, хто гэта?! - улякнута загарлала цётухна, выпусціўшы з рук швабру, якая, падаючы, агрэла Старяронка па макаўцы.
- Мы паэты... з семінара ідзём! - прамовіў Сталяронак, і Сцёпка хуценька прычыніў дзверы, пакінуўшы сябра па няшчасці сам-насам з гасцінічнай адміністрацыяй.
2161- Torvald526 ноября 2019 г.
Сцёпка хацеў штосьці сказаць, але адчуў, што не можа гаварыць, бо сківіцу скурчыла і ён не даваў рады сцяць зубы. Яны падняліся на ногі. На калегу было страшна глядзець. Мала таго, што быў да ніткі мокрым, дык яшчэ і спрэс завэдзганы глінай. І галаву перапэцкаў. На левай назе адсутнічаў туфель - з дзіркі мокрых шкарпэтак вытыркаўся вялікі палец з сінім пазногцем, - а з расшпіленага прарэха выглядала скурчаная і такая ж сіняя пісюліна.
2138