Vampire Academy Box Set 1-6

На жаль, аднак другая частка здалася мне горш за першую. Працяг выйшаў годным, аднак дзіркі ў сюжэце, залішнія падлеткавыя кіданні зусім не дадаюць балаў у скарбонку. Вось і атрымліваецца, што ацэнкі аддаеш толькі за прыгожых мужчын і, што ўжо хаваць, выбухны канец.

У першай частцы толькі і было размоў пра маці галоўнай гераіні, вялікую Джанін Хэзэвэй. І нарэшце мы пазнаёміліся з ёй. Цяпер зразумела, ад каго Роза атрымала выдатную падрыхтоўку. Аднак я ўяўляла Джанін некалькі інакш. Тым не менш, такі рэзкі кантраст дадае ёй у вобраз асаблівы шарм і служыць адцягваючым увагу манеўрам.

З'яўленне новага героя, Адрыяна Івашкава, несумненна плюс гісторыі. Гэты харызматычны марой надае кнізе нейкую пярчынку, а яго ўзаемаадносіны з Розай - падстава для зайздрасці. І хай я застаюся вернай Дзмітрыю, не магу адмаўляць хімію паміж галоўнай гераіняй і мажорам. Але ў гэтай частцы Белікаў мяне злёгку расчараваў, а пры з'яўленні Адрыяна я амаль што кіпенем пісала ад захаплення.

Прыемна, што нам пачалі распавядаць пры стыхію духу. Дзякуючы гэтаму чытач пазнаў пра некаторыя магчымасці прымянення гэтай сілы. Гэтая акалічнасць выклікае ў мяне насцярожанасць - дух не раскрыты да канца і невядома, што яшчэ чакаць у наступных частках.

Пра дзіркі ў сюжэце добрага не скажаш. Замест таго, каб вырашаць праблему, аўтар закідвае чытача разам з персанажамі на гарналыжную базу, далей ад месца здарэння. Трэба чымсьці запаўняць старонкі.  І не знайшлося лепшай тэмы, чым бзікі Розы: "Я лепш за маці-прафесіянала, Лісса загразла ў каханні, мне не патрэбен верны Мэйсан, Дзмітрый не звяртае на мяне ўвагі як на дзяўчыну..." Увогуле, шмат плачу і незадаволенасці астатнімі, але ў сваім воку і бервяно не відаць. Толькі ў канцы Роза нарэшце выключыла гармоны і праявіла дарослыя якасці.

Кніга парадавала драматычнай канцоўкай. Гэтага я не чакала і аказалася пад прыемным уражаннем. Узаемаадносіны паміж героямі ў стрэсавай сітуацыі відавочна дадуць пачатак чамусьці цікаваму ў будучыні. А пакуль застаецца лямантаваць ад абурэння і ўсё роўна захапляцца светам марояў, стрыгояў і дампіраў.

Эта книга получилась куда интереснее трёх предыдущих своим конфликтом - вау, Роза должна найти и убить Дмитрия, ставшего психопатом! Но увы, первые 2/3, как и всегда, происходит нудятина и тягомотина, которую легко можно было бы урезать. Забавно, конечно, было видеть Россию в представлении американки, но она получилась не особенно запоминающейся - заметно, что Рейчел Мид в России не была.

Роза нашла своего отца, нашла семью Дмитрия, нашла кучу двуязычных русских в маленьких городках... И на это абсолютно пофиг. Как и на жизнь Лиссы в школе и её разборки, ведь если Роза тупая и дерзкая, но хотя бы развлекает и не складывает лапки, то Лисса обожает строить из себя даму в беде при любых обстоятельствах. Она бухает и творит чухню, но авторша решает это свалить на "происки врагов", ведь как страшно, если одна из двух гг станет алкоголичкой! Это было бы хоть честно, но нет, надо обелять Лиссу везде и всегда.

Роза - пипец смешная героиня. У нее при маленьком боевом опыте всё получалось великолепно в предыдущих двух книжках и авторша в этой решила дать ей его за кадром.))) Хорошая попытка, Рейчел Мид, но я не верю.)

Розу называют умной, красивой, смертоносной... Но я чёт нифига не верю.) Она как была тупой девчонкой, так и осталась. Но просто для сюжета надо, чтоб она со всем справилась.

Хотя стоит сказать, что финальный бой в этой книжке выглядит более реалистично и я верю, что теоретически, при каком-то везении Роза реально могла победить слабых стригоев и раненого Дмтрия.

Что до хорошего задела на драму с влечением к Дмитрию-стригою... Ну, тут не хватило глубины и психологизма. Если б их добавить - то я бы прочувствовала эту боль, ужас и печаль гг. Но нет, ничем таким нас писательница грузить не стала и мы все понимаем, что Роза будет счастливо трахать своего секси-препода в будущем (извиняюсь за свою грубую формулировку, но Роза реально слишком часто думала про секс с ним даже в плену, это было стрёмно).