Harry Potter & the Philosopher's Stone

Ik geloof dat twee van je vrienden, Fred en George Wemel, geprobeerd hebben je een wc-bril te sturen. Ze dachten waarschijnlijk dat dat je zou opbeuren, maar helaas leek het madame Plijster niet erg hygiënisch en daarom heeft ze hem in beslag genomen.

Wat zich in de kerkers tussen jou en professor Krinkel heeft afgespeeld is strikt geheim, vandaar dat de hele school op de hoogte is...

Er is geen goed of kwaad, alleen macht en mensen die te zwak zijn om die te grijpen.

‘Harry je bent echt een groot tovenaar!'

‘Ik ben niet zo goed als jij,' zei Harry opgelaten, terwijl ze hem weer losliet.

‘Ik!' zei Hermelien. ‘Ik heb alles uit boeken! En ik kan goed leren. Er zijn belangrijkere dingen vriendschap en moed...

Speciaal voor het examen kregen ze nieuwe ganzenveren, die behekst waren met een Anti-Spiekspreuk.

Hij staarde omhoog en zuchtte opnieuw. ‘De onschuldigen zijn altijd de eerste slachtoffers,' zei hij. ‘Zo is het altijd geweest en zo is het ook nu weer.'

Jazeker... hard werken en pijn zijn nog steeds de beste leermeesters, als je het mij vraagt... doodzonde dat ze de oude straffen hebben afgeschaft.. een paar dagen aan je polsen aan het plafond hangen en zo. Ik bewaar de kettingen nog steeds op m'n kantoortje en ik zorg dat ze goed geolied zijn, voor het geval ze zich bedenken...

‘Is 't geen plaatje?' murmelde Hagrid Hij stak zijn hand uit om de kop van de draak te strelen en die hapte naar zijn vingers, zodat zijn lange, scherpe tanden blootkwamen.

‘Ach, 't schatje! Kijk, hij kent z'n baasje!' zei Hagrid.

Plotseling hoorden ze gekraak. Het ei barstte open en de babydraak plofte op tafel. Je kon hem moeilijk mooi noemen; Harry vond hem nog het meest op een verfomfaaide zwarte paraplu lijken. Zijn stekelige vleugels waren reusachtig, vergeleken met zijn magere, gitzwarte lichaam, hij had een lange snuit met grote neusgaten twee hoornstompjes en uitpuilende oranje ogen.

Hij nieste en er vlogen een paar vonken uit zijn snuit.

‘Is 't geen plaatje?' murmelde Hagrid..

Zachtjes, zodat de anderen het niet zouden horen, vertelde Harry over Sneeps plotselinge en sinistere verlangen om een Zwerkbalwedstrijd te fluiten.

‘Speel dan niet,' zei Hermelien.

‘Zeg dat je ziek bent,' zei Ron.

‘Doe alsof je je been hebt gebroken,' suggereerde Hermelien.

‘Breek je been echt,' zei Ron.