Логотип LiveLibbetaК основной версии
Обложка
User AvatarВаша оценка
4,4
(702)

Сэрца на далоні

Іван Шамякін
У кнігу ўвайшоў раман народнага пісьменніка Беларусі Івана Шамякіна «Сэрца на далоні», які ў 1968 годзе разам з пенталогіяй «Трывожнае шчасце» адзначаны Дзяржаўнай прэміяй Беларусі імя Якуба Коласа. Твор прысвечаны жыццю гарадской інтэлігенцыі — партыйных работнікаў, журналістаў, урачоў.

Жанры

Рейтинг LiveLib

4,4
702 оценки
  • 5
    61%
  • 4
    28%
  • 3
    9%
  • 2
    1%
  • 1
    1%
User AvatarВаша оценка
Прочитали 844Хотят прочитать 313

Рецензии

  • Аватар пользователя
    Аноним16 апреля 2023 г.

    Як жа мала я ведаю пра беларускую літаратуру. Насамрэч, сорамна, бо ў рускай класіцы я, плюс-мінус, разбіраюся. Хоць гэта не наша роднае. І скідаць віну на школьныя праграмы і "час такі" не хочацца, бо рускую класыку са спісаў маст рыд я чытала ўжо пасля атрымання атэстата. Буду выпраўляцца, так што рыхтуйцеся, беларускамоўнага кантента стане больш (калі, вядома, спонсарам маіх пастоў перастане быць адна ленаватая задніца).

    Складана коратка і без спойлераў напісаць, пра што ён - твор "Сэрца на далоні" Івана Шамякіна. Гэта гісторыя разгортваецца праз 20 гадоў пасля сканчэння Вялікай Айчыннай вайны. Жахі паступова пачынаюць сцірацца з памяці. Жыццё ідзе наперад, людзі рухаюцца далей, але некага ўсе не адпускаюць загадкі страшнага ваеннага мінулага. І ўсё гэта мы бачым праз сем'і двух сяброў - вядомага хірурга Яраша і журналіста Шыковіча, які захапіўся ідэяй напісаць пра беларускае падполле.

    Раман мне вельмі спадабаўся, насамперш, сваёй прастатой. Мне здаецца, калі вы толькі-толькі пачынаеце пагружацца ў беларускую літаратуру, як я, гэта будзе выдатны варыянт.

    Нягледзячы на такую няхітрую абгортку, у кнізе закранаецца шмат важных пытанняў - пра каханне, сям'ю, сяброўства, абавязак, каштоўнасць чалавечага жыцця, давер і здраду. Камусьці, магчыма, будзе нудна разглядаць гэтыя глыбокія рэчы ў такім руцінным кантэксце штодзённага жыцця звычайных савецкіх сем'яў. Але мне, наадварот, гэта здалося, цікавым.

    Ведаеце, у глабальных рэчах выбар не заўсёды лёгкі, але часта ён відавочны. Ну тыпу, усiм зразумела, што на спатканцы на пытанне "на што ты дзеля яе гатоў?" трэба адказваць што-небудзь пра смерць і зоркі з неба. А вось калі табе трэба гадаваць супольна гарлапаністых дзяцей, спраўляцца з яе валасамі па ўсёй хаце і неідэальным характарам, тут ужо не ўсё так адназначна, так? Вось пра гэта я і кажу.

    Персанажы ў кнізе вельмі рэалістычныя, са сваімі плюсамі і мінусамі, я ўпэўнена, што вы знойдзеце некага, блізкага вам па духу, аднак, падрыхтуйцеся, не заўсёды гэта будзе прыемна. Сюжэт досыць дынамічны, ты не паспяваеш засумаваць, а пераходы паміж двума асноўнымі сюжэтнымі лініямі зроблены мякка і не раздражняюць.

    Я прачытала кнігу вельмі хутка і з вялікім задавальненнем і без сумненняў рэкамендую яе вам.

    Читать далее
    38
    4,8K
  • Аватар пользователя
    Аноним3 февраля 2017 г.

    Я очень удивилась, что эта книга прошла мимо меня: ведь в ней есть всё, что я люблю (по крайней мере, всё это было в аннотации и отзывах).
    Но не насладилась я этим романом. Более того, просто было скучно.
    Итак, по порядку.

    • Медицина и врачи. Обещали и не могу сказать, что вот нагло обманули, но мало этого, мало. И на профессиональный роман не тянет, да и вообще медицины в нем — кот наплакал.
    • Великая Отечественная война. Это одна из тем, которая крепко меня припечатывает. Но и тут меня удивило: такие острые и интересные ситуации, такие трагедии и повороты, а написано скучно и скупо. Обидно.
    • Советская проза. Вот просто люблю. И никогда меня "...их борьба за высокие идеалы коммунистической морали" не могла сбить с истинного пути. Ну да, время было такое. Чего уж тут!

    Но в этом романе достало, вот правда! Может потому, что само повествование не затронуло и коммунистическая мораль всё выступала и выступала.

    Герои неплохие, но... Не знаю... Прямолинейные какие-то, что ли.
    История в сердце книги — хорошая, но этого мало.
    Молодёжь не затронула.

    Может на родном языке — это и правда шедевр, но я вот не прониклась. Извините.

    Читать далее
    36
    16K
  • Аватар пользователя
    Аноним13 апреля 2010 г.
    конечно, никогда не прощу себе, что читала книгу на русском языке. Я придерживаюсь мнения, что если есть возможность, то нужно всегда читать книги на языке оригинала, потому что переводчики, может сами того не осознавая, пропускают книгу через призму собственого восприятия, передают некоторые детали не так, как это задумывал автор, быть может не с тем оттенком, тоном, послевкусием...
    В книге нет никакого вычурного и закрученного сюжета, она проста, добра и учит всему тому хорошему, чему нас должны были научить родители... и мне понравилось.
    Читать далее
    22
    3K
Все рецензии
Похожие книги

Цитаты

  • Аватар пользователя
    Аноним14 сентября 2012 г.

    ...воспитание — это своего рода хитрый механизм, который должен действовать незаметно и вместе с тем ни на миг не останавливаясь; не греметь, не лязгать, не дымить, не чадить — работать безотказно.

    16
    51,3K
  • Аватар пользователя
    Аноним13 мая 2014 г.

    - Адзін дурань можа спытаць такое, што не адкажуць сто разумных.

    15
    49,7K
  • Аватар пользователя
    Аноним12 мая 2014 г.

    Па-мойму, калі ты ўжо ўзяўся пісаць, дык пішы, як Рэмарк...

    8
    42,7K
Все цитаты

Подборки с этой книгой

Все подборки

Другие издания

  • Сердце на ладони
  • Сэрца на далоні
  • Сэрца на далоні