Рецензия на книгу
The Princess Bride
William Goldman
Krysty-Krysty11 января 2018 г."Гэта мая самая любімая кніга на свеце, хоць я ніколі не чытаў яе" - першыя словы ўступу "Прынцэсы-нявесты". Але гэта была мая рэпліка! Я закахалася... у фільм з першага кадра, бо гэта быў ці не першы замежны фэнтэзійны фільм, які я ўбачыла на першым узніклым кабельным канале з забугорнымі стужкамі. Я папросту не ведала, што ёсць кніга!
"Я ўсміхаюся, бо ведаю тое, чаго не ведаеш ты - я не ляўшун". "У мяне імунітэт супраць гэтай атруты". "Насамрэч ты блефуеш". "Ты забіў майго бацьку. Рыхтуйся да смерці" - я сур'ёзна падсела на гэты рамантычны пафас, падгледзеўшы па слоўніках, што значыць "блефаваць" і "імунітэт" (чароўныя, чароўныя словы, дагэтуль ад іх сэрца ёкае).
Фехтаванне. Бітва. Катаванне. Атрута. Сапраўднае каханне. Нянавісць. Помста. Волаты. Паляўнічыя. Нядобрыя людзі. Добрыя людзі. Найпрыгажэйшыя паненкі. Змеі. Павукі. Звяругі любых відаў і ўяўленняў. Боль. Смерць. Адважныя людзі. Баязліўцы. Асілкі. Пагоні. Уцёкі. Мана. Праўда. Жарсць. Цуды.Адкуль я дазналася пра кнігу? Бо некалькі яе радкоў сталі эпіграфам да аднаго з раздзелаў серыі Карнэліі Функе пра "Чарнільнае сэрца". "Прынцэса-нявеста"... Шчоўк. ШТО??? У кнігі не засталося шанцаў сысці ад мяне...
Вось толькі хутка высветлілася, што кніга не была перакладзеная ні на адну славянскую мову. Арыгінал?.. Я, вядома, прачытала б. Але ж ці ў гэтым асалода? ...Мэта пазначаная - мэта выкананая!Перакладніца сказала, што гэта пародыя на рамантычную казку. Бэта-рыдар сказаў, што ўсё складаней, бо ў кнізе ёсць элементы аўтабіяграфіі і не захаваныя законы пародыі. Хтосьці, міма праходзячы, кінуў: "А фільм лепей". А я мяркую, што даросламу дзядзьку проста было сорамна прызнацца ў рамантычнасці, як большасці з нас, таму ён хаваецца за іроніяй і прыдуманай сям'ёй (у яго не сын, а дзве дачкі!), сам з сябе троху кпіць. А яшчэ я думаю, што ў кнізе грувасткі ўступ, кропля сарказму, возера суму і акіян фантазіі. Голдман не за прыгожыя вочы атрымаў Оскара за пару сцэнароў. Ён змог не паўтараючы стэрэатыпаў сам стварыць стэрэатыпны, то-бок узорны тэкст. Постмадэрновы, з адсылачкамі. Іранічны. Вельмі дынамічны (ну не чытайце ўступ, калі сумняваецеся).
Самая прыгожая дзяўчына на свеце плануе пабрацца з так сабе прынцам, бо яе жаніх загінуў у моры. Напярэдадні вяселля яе выкрадае дзіўнае трыа: гарбун, асілак і гішпанец-фехтавальнік... і хтосьці ў чорным бяжыць за імі следам... І прыгодам не будзе канца: праз горы, багну, бітвы з найлепшымі мечнікамі і жахлівымі істотамі, праз катаванне, штурм замка, здрады і сяброўства...
У кнізе сапраўды значна больш, чым у фільме. Я папоўніла сваю калекцыю толькі мне адной зразумелых цытатаў. Так, колькі можна пра прыгажосць Пералескі - варта было б згадаць і пра розум... ці лепш не згадваць... "Мы - людзі дзеяння. Хлусня нам не да твару.... [Удар]". І каму толькі могуць падабацца бландыны кшталту Уэслі, асілкі мяне таксама не так цікавяць... іншая справа - худы як лязо гішпанец-фехтавальнік-алкаголік... Вогненныя тапіны, двубой чарадзеяў фехтавання на краі Вар'яцкіх скалаў, двубой розумаў над келіхамі атруты, грызуны надзвычайных памераў, звярынец смерці, катавальная машына, чараўнік Макс...
Я падсела на прыгоды і з іх не злезу. Гэтай кнігі не было ў маім дзяцінстве. Але я пэўная, яна дакладна стала б улюбёнай.
Па-руску...
"Это моя самая любимая книга на свете, хотя я никогда не читал ее" - первые слова вступления "Принцессы-невесты". Но это была моя реплика! Я влюбилась... в фильм с первого кадра, так как это был едва ли не первый зарубежный фэнтезийный фильм, который я увидела на первом заработавшем кабельном канале с забугорными лентами. Я просто не знала, что есть книга!
"Я улыбаюсь, потому что знаю то, чего не знаешь ты - я не левша". "У меня иммунитет против этого яда". "На самом деле ты блефуешь". "Ты убил моего отца. Готовься к смерти" - я серьезно подсела на этот романтический пафос, подсмотрев по словарям, что значит "блефовать" и "иммунитет" (волшебные, волшебные слова, до сих пор от них сердце ёкает).
О фехтовании. Схватках. Пытке. Яде. Истинной любви. Ненависти. Мести. Великанах. Охотниках. Злых людях. Добрых людях. Прекрасных дамах. Змеях. Пауках. Хворях. Смерти. Храбрецах. Трусах. Силачах. Погонях. Избавлениях. Лжи. Правде. Страстях. Чуде.Откуда я узнала о книге? Несколько ее строк стали эпиграфом к одному из разделов серии Корнелии Функе о "Чернильном сердце". "Принцесса-невеста"... Щелк. ЧТО??? У книги не осталось шансов уйти от меня...
Вот только скоро выяснилось, что книга не была переведена ни на один славянский язык. Оригинал?.. Я, конечно, прочитала бы. Но разве в этом наслаждение? ...Цель обозначена - цель достигнута!Переводчица сказала, что это пародия на романтическую сказку. Бета-ридер сказал, что все сложнее, так как в книге есть элементы автобиографии и не сохранены законы пародии. Кто-то, мимо проходя, бросил: "А фильм лучше". А я полагаю, что взрослому дядьке просто было стыдно признаться в романтичности, как большинству из нас, поэтому он спрятался за иронией и придуманной семьей (у него не сын, а две дочери!), сам над собой немного посмеялсяч. А еще я думаю, что в книге громоздкое вступление, капля сарказма, озеро грусти и океан фантазии. Голдман не за красивые глаза получил Оскара за пару сценариев. Он смог не повторяя стереотипов сам создать стереотипный, т.е. образцовый текст. Постмодернистский, с отсылочками. Ироничный. Очень динамичный (ну пропустите вступление, если сомневаетесь).
Самая красивая девушка на свете планирует выйти замуж за так себе принца, потому что ее жених погиб в море. Накануне свадьбы ее похищает странное трио из горбуна, силача и испанца-фехтовальщика... и кто-то в черном бежит за ними следом... И приключениям не будет конца: через горы, болота, сражения с наилучшими мечниками и чудовищными существами, через пытки, штурм замка, предательства и дружбу.. .
В книге действительно гораздо больше, чем в фильме. Я пополнила свою коллекцию только мне одной понятных цитат. Да, сколько можно о красоте принцессы - следовало бы упомянуть и об уме... или лучше не упоминать... "Мы - люди действия. Ложь нам не к лицу.... [Удар]". И кому только нравятся блондины вроде Уэсли, силачи меня тоже не так интересуют... другое дело - худой как лезвие испанец-фехтовальщик-алкоголик... Огненное болото, дуэль чародеев фехтования на краю Безумных скал, дуэль разумов над бокалами яда, грызуны чрезвычайных размеров, зверинец смерти, пыточная машина, волшебник Макс...
Я подсела на приключения и с них не слезу! Этой книги не было в моем детстве. Но я уверена, она точно стала бы любимой.
271,2K