Рецензия на книгу

• 

  mari-rudakova23 октября 2024 г.

  Ужо даўно гэтая кніга ляжала ў маім спісе кніг для чытання. Некалькі гадоў таму я ўбачыла яе ў рэкамендацыях аднаго часопіса для падлеткаў. Выбачайце, але цяпер у мяне велізарнае пытанне да рэдактараў: якім чынам гэты твор трапіў на старонкі выдання з узроставым рэйтынгам 6+??? Занадта часта я зараз сутыкаюся з тым, што ўзроставы рэйтынг не адпавядае рэальнасці. Маё настаўніцкае мінулае прымушае шкадаваць бедныя галоўкі падлеткаў, у якія паступае велізарная колькасць шлаку. На жаль, сучаснае грамадства поўна нефільтраванае інфармацыі.

  Але вернемся да кнігі. Гэта мой не першы твор у стылі спартыўнай рамантыкі. Аднак першы, звязаны з хакеем. Я, застаючыся пад уражаннем ад серыяла "Маладзёжка", чакала падрабязнасцей пра гэтую гульню. Але хакея ў кнізе хопіць на чайную лыжку, не болей. Усе астатнія старонкі займаюць кідання герояў і падлеткавыя праблемы, якія мы ўжо наеліся спаўна. Так і хочацца выклікнуць:  "Яны ж усе аднолькавыя, Наташ!”

  Галоўныя героі мяне зачапілі мала. Магу сказаць, што Гаррет праяўляе рысы добрага хлопца, якіх часам так цяжка знайсці ў сучаснай літаратуры. Але ўсё ж назваць яго героем майго рамана язык не паварочваецца. Ды і Ханна не вырабляе ўражанні нармальнай дзяўчыны. Мінулае пакінула на ёй след, які ператварыў дзяўчыну ў безэмацыйную істоту. Сапраўдных эмоцый у ёй я не ўбачыла. Яе літаральна тапталі ў бруд, а яна моўчкі слухала. Хоць бы адзін мускул завагаўся.

  Аднак адносіны галоўных герояў у некаторыя моманты прымушалі мяне апладзіраваць ад захаплення. Далікатнае стаўленне Гарэта да спеву Ханны, падтрымка Ханны і іншыя іншыя міласці хай і былі часам ванітнымі, але ўсё ж разводзілі навязаныя вобразы.

  Адсутнасць разумнай логікі можна было б апусціць, аднак ў мяне настрой выказаць усё. Хакеісты, якія плануюць перамагаць, павінны пільна сачыць за сваім здароўем. Тут жа мы атрымліваем тройцу алкаголікаў, што праглынаюць ў незлічонай колькасці розныя шкоднасці. "Не хапае піва і чыпсаў", - словы Марці з "Мадагаскара" хлопцы ўспрынялі усер'ез.

  Я ўскладала пэўныя надзеі на кнігу. У выніку ж атрымалася аднаразовая гісторыя. Я не адчула ўражлівых эмоцый, а героі ўспрымаліся як шаблоны, узятыя з "Пінтэрест".

  2

  108