Падарожжы Беньяміна ІІІ

Сатырычны раман пра чалавека, якi нечакана для сябе вырываецца з язджалай каляіны звыклага ладу жыцця ды імкнецца ўслед за сваёй мрояй. Месца дзеяння — беларускае мястэчка. Героі — тутэйшыя людзі. Гэта кніга цудаў і хаджэнняў пра выбітнага ваяжора Беньяміна і яго адданага збраяносца Сэндэрла, якія выправіліся з роднага мястэчка ў фантастычныя краіны Усходу. Па дарозе іх напаткалі дзівосныя прыгоды і лёсавызначальныя сустрэчы. Мэндэлэ Мойхер-Сфорым. Імя гэтага пісьменніка вядомае далёка за меж...

Рейтинг LiveLib

3,7

13 оценок

5
8%
4
77%
3
15%
2
0%
1
0%

Ваша оценка

Прочитали 13Хотят прочитать 9

Рецензии

Аноним25 октября 2022 г.
У беларускім мястэчку Дармаедаўка мірна жыве Беньямін. Ён забаўляе сябе тым, што чытае розныя кнігі, і вось, аднойчы, дачытаўся да таго, што вырашыў ісці ў Зямлю Абяцаную. Каб было весялей Беньямін завабіў да сябе ў кампанію паплечніка, свайго сябра Сэндэрла. Не зважаючы на наяўнасць жонак ды дзяцей, і не развітаўшыся з імі сябры рушылі ў дарогу. Наперадзе іх зачакалісь розныя прыгоды і спатканні. Сярод прыгод, напрыклад умяшэнне ў таемныя запечкавыя камітэты па назіранню за міжнароднай палітыкай, і падпаданне пад мабілізацыю, і лайфхак як яе пазбегнуць. Сустрэчы так сама не шэраговыя: з велярыбам, міфічнай рыбай-кітом, і з русалкай. Магчыма такія сустрэчы можна патлумачыць і прасцей, без казачнага падыхода, але Беньямін больш абазнаны у такіх справах, бо ён шмат аб ўсякім гэткім чытаў, а кніжкі не хлусяць. Вось толькі скончылася кніга неяк нечакана і недарэчна.
Уся каштоўнасць твору ў асобе аўтара, у тым, што ён стварыў кнігу на мове ідыш, а пазней перарабіў яе на іўрыце. Мэндэлэ Мойхер-Сфорым увогуле з'яўляецца бацькам яўрэйскай літаратуры (ці як жартавалі ў яго часы – дзядулем), а нарадзіўся ён у беларускім Капылі. І вось кніга атрымала переаклад на беларускую мову, прычым амаль пасля кожнай главы сустракаюцца невялікія каментары ад перакладчыка. Кніга створаная яўрэем і аб яўрэях павінна расказваць аб іх культуры, звычаях і рытуалах. Але нічога такога няма, мімаходзь згаданы пагромы, шабат іншыя рысы і адметнасці народа адсутнічаюць.
Читать далее
20
296

Все рецензии

Цитаты

Аноним19 октября 2022 г.
- Ты што, здурнеў? Ці быў дурны, а мы, дурныя, не заўважылі?
4
67
Аноним2 июня 2023 г.
Наш чалавек ніколі не адмовіцца ад лазні. Вінарня для п’яніц, сажалка для гусакоў, а лазня-лазенка! — для нашага чалавека. Адчуй тое, што наш чалавек адчувае ў лазні. Вера, гумор, сямейныя повязі залежаць ад лазні. Душа нашага чалавека нізавошта не спусціцца з неба ў смяротнае цела, бо немагчыма яе спакусіць нічым, апроч лазні.
1
52
Аноним2 июня 2023 г.
Кожнае пакаленне — малое дзіця, якое трымае мамку за фартух і не адыходзіць ад яе ні на крок.
1
33